Tajemniczy nocny gość

Kolejny dzień celebracji pluszowego święta. Dziś w nocy w naszej bibliotece zadziała się magia niczym z powieści o olsztyńskim Czytusiu i jeden z Miśków wyskoczył z książki wprost na biblioteczny regał. Wszystko ku uciesze odwiedzających nas dzieci z Zespołu Placówek Edukacyjnych, które miały okazję zaprzyjaźnić się z nim podczas dzisiejszego spotkania. Poznaliśmy również Misia Uszatka czytając opowieść o nim autorstwa Czesława Janczarskiego pt.: „Przygody i wędrówki Misia Uszatka”. Nic więc dziwnego, że dzieci próbowały doszukać się oklapniętego uszka u naszego bibliotecznego gościa. Okazało się, że ten Misio zamiast charakterystycznego uszka ma inny znak rozpoznawczy, który zgubił wyskakując z książki – muszkę. Zaczęliśmy się zastanawiać czy jest to Pan, czy Pani, ponieważ kokarda  wg dzieci wędrowała zarówno na szyję jako typowo męski dodatek – mucha, ale niektóre dzieci przypinały ją na głowę tworząc piękną opaskę. Miś milczał jak zaklęty nie zdradzając nam absolutnie nic o sobie. Postanowiliśmy zatem wspólnymi siłami stworzyć mu kompana/kompankę. Dzieci rysowały portret kolejnego Misia zmieniając się po każdym dodanym elemencie. Śmiało można więc nazwać powstałe dzieło pracą zbiorową. Nie tylko Miś z regału spodobał się naszym gościom. Ich uwagę przyciągnęła cała grupa małych misiów – przedszkolaków. Ciągnie swój do swego, więc dzieci chętnie przystąpiły do zabawy z maluchami szalejąc z kolorową chustą. W bibliotece mimo jesiennej aury za oknem kolory mieniły się wesoło wprawiając wszystkich w radosny nastrój. Jak to jest być takim dużym stworem? Czy miś ma w życiu łatwo? Postanowiliśmy sprawdzić zakładając wielką rękawiczkę imitującą misiową łapę. Podnoszenie kolorowych patyczków, które normalnie nie stawni dla nikogo problemu, nagle okazało wymagającym sprawdzianem. Teraz już wiemy dlaczego Miś  powala całe drzewa, nie rozdrabniając się na zbieranie chrustu. :) Na koniec naszego spotkania dzieciaki nakarmiły misia miodem, by syty dotrwał do kolejnego spotkania z nimi.  

O kim myślisz dziś? Czyżby to był MIŚ

     Niebawem Święto uwielbiane przez wszystkich naszych małych gości. Już 25 listopada celebrować będziemy Światowy Dzień Pluszowego Misia. Któż z nas nie kochał swojego mięciutkiego przyjaciela z dzieciństwa? Czy jest ktoś, kto nie zna uczucia spokoju jakie oferuje pluszowy przytulas? Kochamy misie za to, że pomagały nam w walce z potworami, ciemnością, dziwnymi odgłosami spod łóżka i koiły nerwy po złym śnie. Zapytaliśmy naszych dzisiejszych gości – przedszkolaki z Przedszkola Specjalnego 11 czy również posiadają swojego ukochanego pluszaka. Oczywiście, że tak! Jeden jest biały drugi brązowy, ale każdy posiada magiczną moc. Każdy uspakaja i wycisza po dniu pełnym wrażeń. Na przykład takim, który w planach zakłada wycieczkę do biblioteki. W bibliotece bowiem nie ma nudy. Przeczytaliśmy bajkę Czesława Janczarskiego „Przygody i wędrówki Misia Uszatka”. Jak świętować to świętować koniecznie w rytm muzyki. Poruszaliśmy się przy dźwiękach wesołej melodii piosenki „Mój przyjaciel Miś”. Pomyśleliśmy, że ze spotkania z okazji święta misowego dnia dzieciaki nie powinny wychodzić od nas bez własnoręcznie wykonanego misia na pamiątkę. Papierowe miski wyszły naszym gościom jak prawdziwe. Mamy więc nadzieję, że teraz nad łóżkami przedszkolaków pojawią się dzisiejsi nowi przyjaciele i wspólnie z tymi pluszowymi będą przeganiać złe sny i humorki. 

Garść radości, szczytpa złości

     Dzisiejszy jesienny spacer do biblioteki można podsumować tytułem książki Wojciecha Kołyszko pt.: „Garść radości, szczypta złości”. Radość – który uczeń nie cieszy się na opcję zerwania się z lekcji? ;) Złość - ze względu na pogodę, która nam dziś towarzyszy. Wszyscy odwiedzający nas dziś uczniowie SP 34 w Olsztynie zgodzili się z nami w tej kwestii. Postanowiliśmy porozmawiać z nimi o emocjach. O radości, złości, smutku, strachu, wstydzie, zazdrości i wzruszeniu oraz wszystkich pozostałych uczuciach, których doświadczamy w naszym życiu. Wspomniana wyżej lektura idealnie wpisała się w dzisiejszy temat zajęć. Dzieci z zaciekawieniem wysłuchały książki, która w fantastyczny sposób tłumaczy młodym czytelnikom, że wszystkie wcześniej wspomniane stany są nam potrzebne. Obejrzeliśmy również film zrealizowany przez Fundację Uniwersytet Dzieci pt.: „ Jak wydobywa się emocje”. Po wysłuchaniu solidnej dawki informacji o uczuciach oraz sposobach ich okazywania dzieci z ochotą przeszły do zabawy z kostką emocji. Mieliśmy okazję obserwować nieskrywaną radość, złość do złudzenia przypominającą prawdziwą, czy smutek tak wiernie oddany, że aż nabraliśmy ochoty, by przytulić naszego aktora. Po zabawie ruchowej przyszedł czas na łamigłówki. Przeczytaliśmy naszym gościom wiersz pt.: „Co to są emocje?” pochodzący z książki Tadeusza Rossa pt.: „Emocje”. Zadaniem dzieci było zanotować jak najwięcej uczuć pojawiających się w trakcie lektury, a następnie jak najlepiej odzwierciedlić ich wyobrażenie na karcie emocji. Wszystkie grupy spisały się na medal. Zadowolone, uśmiechnięte, radosne, szczęśliwe dzieciaki po dobrze wykonanym zadaniu opuszczały naszą bibliotekę z szerokimi uśmiechami na twarzy, a my życzyliśmy im jak najwięcej samych pozytywnych emocji na co dzień.

Kto Ty jesteś? Polak mały

     W głowach nadal rozbrzmiewa nam hymn. Nic dziwnego, poniedziałek spędziliśmy świętując Niepodległość. Nie było chyba osoby, która tego dnia nie wysłuchałaby hymnu przynajmniej raz. Dzieci mają dobrą pamięć. Jak się później okazało szczególnie dobrą pamięć muzyczną mają 4-latki z Zespołu Placówek Edukacyjnych, które odwiedziły nas dzisiejszego dnia. Zapytane o symbole narodowe wymieniły wszystkie jednym tchem. Zaciekawione obejrzały film pt.: „Polskie Symbole Narodowe” zrealizowany przez Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie. Po seansie dzieci wytłumaczyły nam jak one rozumieją symbole narodowe. Chętnie uzupełniliśmy ich wiedzę lekturą autorstwa Patrycji Wojtkowiak-Skóry pt.: „Poznaję Polskę wiersze o Polsce”. Jednak gorąca dyskusja pełna emocji wywiązała się po pytaniu: kim jest patriota? Dzieci słuchając książki Joanny Olech „Kto ty jesteś?” stwierdziły, że patriota to taki super bohater. Nie wyzywa, nie bije, dba o środowisko, dba o ludzi i rzeczy, chętnie się uczy, dużo czyta, jest zawsze miły i pomocny. Wypisz, wymaluj - młodociany Batman czy Spider-Man tylko bezgranicznie zakochany w swoim kraju. Jak na super bohaterów przystało własnoręczne wykonanie godła nie stanowiło dla naszych gości żadnych problemów. Podobnie jak przepłynięcie wpław Wisły, czy nurkowanie w jej toni. Na koniec maluchy udowodniły, że hymn potrafią zaśpiewać perfekcyjnie nie tylko muzycznie, ale jak na małych patriotów przystało z ogromnym szacunkiem i w skupieniu. Gratulujemy, gdyż z  doświadczenia wiemy, że wytrwanie w spokoju przez dzieciaki choćby chwil kilka to czasem bardzo trudna sztuka ;)

Polska Moja Ojczyzna

    Odwiedziły nas dziś maluszki z przedszkola Urwis. Po wydłużonym weekendzie dotarły do biblioteki wypoczęte i pełne energii. Zapytaliśmy czy dzieciaki wiedzą dlaczego w ten poniedziałek - 11 listopada mogły zostać w domach i co takiego świętowaliśmy wszyscy. 3-latki doskonale poradziły sobie z odpowiedzią tłumacząc nam, że wczoraj było święto "Polskiej Ziemi". Jest w tym sporo logiki. 101 lat temu Polska odzyskała Niepodległość i do dziś dnia możemy cieszyć się wolnością będąc mieszkańcami polskiej ziemi. Obejrzeliśmy filmik pt.: „Polskie Symbole Narodowe” zrealizowany przez Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie. Sprawdziliśmy ile dokładnie maluchy wiedzą o fladze, godle i hymnie. Pomogła nam w tym lektura wierszy autorstwa Patrycji Wojtkowiak-Skóry z książki pt.: „Poznaję Polskę wiersze o Polsce”. Ośmieleni sporym poziomem wiedzy dzieciaków zapytaliśmy czy rozumieją co mamy na myśli, gdy mówimy o kimś, że jest patriotą. Odpowiedzi padały różne, dlatego postanowiliśmy uzupełnić wiedzę naszych gości. Książka Joanny Olech „Kto ty jesteś?” idealnie pomogła nam w tym zadaniu. Po solidnej dawce wiedzy dzieciaki ujawniły swoje zdolności plastyczne tworząc jak to same określiły "Polską Ziemię w kolorach flagi". Musimy przyznać, że mimo młodego wieku naszych gości prace zostały wykonane pierwszorzędnie. Sprawdziliśmy zatem czy jak na prawdziwych polaków i zdeklarowanych patriotów maluchy mają w sobie wystarczająco dużo odwagi tak charakterystycznej dla nas Słowian. Dzieci musiały nurkując w tunelu przypłynąć Wisłę bez strachu. Wszystkim udała się ta sztuka, ba nawet razy 2! ;) Rozochocone maluchy postanowiły sprawdzić swoje pływackie umiejętności na szerszej wodzie. Wisła nieco nam się rozciągnęła, a szczęśliwe maluchy nurkowały kolejno w jej toń chowając się pod chustą - na przemian chłopcy i dziewczęta. Na koniec naszego spotkania przedszkolaki dumnie odśpiewały hymn, który w majestatycznym wykonaniu 3-latków zabrzmiał wyjątkowo uroczo i wzruszająco.