Wracamy... z książkami!

Drodzy Czytelnicy,

z radością informujemy, że od wtorku 4 maja jesteśmy ponownie otwarci!

Działamy od poniedziałku do piątku w godz. 12:00 – 18:00,

z przerwą techniczną na dezynfekcję w godz. 14:30 – 15:00.

W soboty biblioteki będą nieczynne.

Jednocześnie przypominamy i prosimy o respektowanie specjalnych zasad sanitarnych.

Termin zwrotów wypożyczeń nieprzeterminowanych został przesunięty do 14 maja.

Domyślamy się, że zapewne z niecierpliwością czekacie na nową dostawę książkowych perełek. Są, czekają na Was. Kto pierwszy, ten lepszy, zatem – zapraszamy!

1, 2, 3 czyli Święta majowe

Maj jest miesiącem szczególnym w historii Polski. W pierwszych trzech dniach miesiąca obchodzone są w Polsce trzy ważne święta, które w polskiej kulturze i historii mają  wyjątkowe znaczenie.

1 Maja zapisał się jako Międzynarodowe Święto Pracy obchodzone nie tylko w Polsce, ale i na świecie.

2 Maja został ustanowiony Dniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Święto to czci polskie barwy narodowe. 

3 Maja to święto upamiętniające przyjęcie niezwykle istotnego dokumentu, jakim była Konstytucja 3 maja z 1791 roku.

W tym roku wspominamy 230. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, która była pierwszą w Europie, a drugą na świecie konstytucją. Łączyła w sobie chrześcijańskie tradycje Europy i wartości Oświecenia, umożliwiła przetrwanie narodu polskiego w okresie zaborów, niewoli i okupacji, a także dawała nadzieję na przełamanie politycznej i gospodarczej słabości. Od 1791 roku, kiedy uchwalona została Konstytucja 3 Maja, zmieniły się czasy i obyczaje, ale wartości pozostały te same.

Na uwagę zasługują również dwa najmłodsze w historii polskiej państwowości święta - Dzień Flagi oraz Dzień Polonii i Polaków za Granicą, które ustalone zostały w latach 2002 i 2004 w dowód uznania dla Polonii i Polaków za ich dorobek w odzyskanie niepodległości oraz szerzenie dobrego imienia Polski na świecie. Są to zatem święta wszystkich Polaków niezależnie od granic jakie zamieszkują!

W sytuacji pandemii i związanych z nią ograniczeń społecznego, zawodowego i codziennego życia poczucie więzi z rodakami, bliskimi i krajem ojczystym, a także łączące Polaków wspólne wartości nabrały szczególnego znaczenia. Należy pamiętać, że wszyscy nasi rodacy poza granicami państwa są ambasadorami Polski i swoją postawą w tym trudnym czasie dają świadectwo tego, jakie wartości są im bliskie i czym jest polskość.

Na temat życia naszych rodaków za granicą powstało wiele książek. Opisują one trudy mieszkania z dala od Ojczyzny, rodzin, znajomych. Czy w opisach emigracji przeważają negatywy nad pozytywami, tego nie zdradzimy, polecamy natomiast zapoznać się z  poniższymi książkami i na ich podstawie wyrobić sobie własną opinię, czy emigracja ma więcej plusów, czy minusów.

Wszystkie zaproponowane powyżej pozycje literackie dostępne są w naszej filii. 
Szczerze zachęcamy do ich lektury.

Magdalena Faszcza: „postawa to gracja, gracja to magia, a magia to taniec”!

Dziś - 29 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tańca. 

O tańcu czytamy m.in., że odkąd socjolog­i­a podzieliła czynności ludzkie na przyrodzone i kulturalne, taniec zaliczono do czynności kulturalnych, a najprostszy podział, jakiego można dokonać, to wyodrębnienie trzech odmiennych sfer działalności ludzkiej: religia, rozrywka i sztuka, w których się rozwinął. W każdej z nich taniec pełni inne funkcje. Należy nadmienić, że nie jest to podział ani precyzyjny, ani wyczerpujący. Taniec jest bowiem zaliczany również do ćwiczeń rekreacyjnych mających bardzo korzystny wpływ na zdrowie psychofizyczne. W wyniku ruchu ciała w tempie zgodnym z muzyką można wyrazić swoje uczucia, a z samego ruchu czerpać dużą przyjemność. Taniec może być także formą terapii (choreoterapia), zaś dla niektórych ludzi jest pasją, pracą i całym życiem. Właśnie z tak niezwykłą osobą miałyśmy okazję porozmawiać. Magdalena Faszcza, bo o niej mowa, tancerka, choreografka, nauczycielka, animatorka kultury. Jej Studio RYTM obchodziło w zeszłym roku 15-lecie istnienia. Od 10 lat współtworzy Festiwal Rozwoju I Inspiracji Babafest. Prywatnie miłośniczka podróży i mama 2 czworonogów. Kobieta, której taniec towarzyszy od najmłodszych lat po dzień dzisiejszy.

Magdo jesteśmy ciekawe jak wyglądały początki Twojej przygody z tańcem?

Międzynarodowy Dzień Pamięci o Katastrofie w Czarnobylu

Międzynarodowy Dzień Pamięci o Katastrofie w Czarnobylu został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w celu podniesienia świadomości długofalowych skutków katastrofy z 1986 roku. Dziś - 26 kwietnia 2021 roku mija 35 rocznica awarii elektrowni atomowej w Czarnobylu, podczas której doszło do wybuchu reaktora, pożaru oraz rozprzestrzenienia substancji promieniotwórczych. Była to największa katastrofa w historii energetyki jądrowej i jedna z największych katastrof przemysłowych XX wieku. Ta przerażająca tragedia XX stulecia, szczególnie dotknęła Ukraińców, a także Polaków, Rosjan, Białorusinów, Szwedów, Norwegów, Brytyjczyków. Wydarzenie to zasługuje na naszą wspólną pamięć.

W wyniku Czarnobylskiego wybuchu w Ukrainie zostało skażone przez promieniowanie 2293 miejscowości (77 rejonów 12 obwodów Ukrainy). Liczba obywateli Ukrainy, którzy dzisiaj mają status poszkodowanych w wyniku Czarnobylskiej katastrofy – 1 milion 961 tysiąc 904 obywatela.

Szerokim echem odbiła się na świecie wspólna produkcja HBO oraz Sky, opowiadająca o katastrofie w Czarnobylu. Serial, który miał swoją premierę prawie 2 lata temu – w maju 2019 roku bardzo realistycznie odwzorował tragiczne wydarzenia. Drodzy czytelnicy, jeżeli nie mieliście okazji obejrzeć jeszcze tej produkcji, bądź po ostatnim odcinku wciąż pozostał niedosyt wiedzy polecamy sięgnąć po... oczywiście - książki.

Zarówno w serialu, jak i książkach poświęconych katastrofie w Czarnobylu, wspomina się o propagandowej tubie Związku Radzieckiego, która długo nie chciała rozpowszechniać informacji o tym, co się stało niespełna 150 km od Kijowa. Kiedy wreszcie nie można było już zatuszować skali wydarzenia, do opinii publicznej przedostawały się szczątkowe wiadomości, a politycy marginalizowali zagrożenie.

 

Dlaczego wciąż warto czytać o katastrofie w Czarnobylu? Powodów jest wiele. Jednym z nich jest przestroga na przyszłość. Dawniej Związek Radziecki stawiał na efekt, zapominając nierzadko o zapewnieniu należytego bezpieczeństwa. Sporo zaniedbań doprowadziło do awarii w Czarnobylu. Katastrofa okazała się szczególnie dotkliwa dla Rosjan, Ukraińców oraz Białorusinów. Wybitna dziennikarka z tego ostatniego kraju, a zarazem laureatka literackiej nagrody Nobla – Swietłana Aleksijewicz – dwadzieścia lat po tragicznych wydarzeniach wróciła do obwodu kijowskiego. Znana z poruszania w swoich dziełach tematyki wojennej, rozmawiała z ludźmi, którzy nie tylko przeżyli, ale też nie zostali wysiedleni ze skażonych terenów, jak ponad 350 000 innych obywateli różnych nacji. Z „Czarnobylskiej modlitwy” możemy dowiedzieć się m.in., że na terenach, gdzie nie powinna stanąć w ogóle ludzka stopa wciąż mieszkali ludzie, jak np. ponad dwa miliony Białorusinów, o których władze zwyczajnie zapomniały. Jak żyło im się w skażonym środowisku i jak radioaktywne powietrze wpłynęło na florę i faunę, opowiada książka, która dostępna jest również w formie audiobooka czytanego przez Krystynę Czubównę. Dla wielu z tych ludzi oznaczało to przeżycie prawdziwej apokalipsy, a trzeba pamiętać, że katastrofa oddziałuje także na kolejne pokolenia mieszkańców strefy. Niektóre wątki bohaterów serialu to odwzorowanie prawdziwych historii przedstawionych przez Aleksijewicz. Tak jest w przypadku miłości Ludmiły i Wasilija. Nie zważając na niebezpieczeństwo kobieta trwała przy cierpiącym mężu do samego końca.

Unikalny dokument świadka i uczestnika piekła, które rozpętało się po wybuchu reaktora elektrowni jądrowej w Czarnobylu stanowi pozycja "Czarnobyl. Spowiedź reportera". Igor Kostin, przez "Washington Post" nazwany "człowiekiem legendą", 26 kwietnia 1986 roku, zaledwie kilka godzin po wybuchu reaktora, przeleciał helikopterem nad płonącym czwartym blokiem elektrowni atomowej w Czarnobylu. W trakcie lotu wykonał kilkanaście zdjęć, ale promieniowanie zniszczyło film. Jedyna ocalała fotografia z kliszy obiegła cały świat. Wstrząśnięty rozmiarami katastrofy i milczeniem władz, pozostał na miejscu, by udokumentować ewakuację ludności, ich rozpacz i cierpienia, skrajne lekceważenie bezpieczeństwa, ludzką lekkomyślność, ale też nieprawdopodobne poświęcenie likwidatorów i innych osób biorących udział w akcji ratunkowej. Dwadzieścia lat po tych zdarzeniach, zmagając się z chorobą popromienną, wydał niezwykłą książkę, w której opisał udokumentowane zdjęciami dni tuż po wybuchu oraz tragiczne, rozciągające się na lata skutki katastrofy.

Opisane pozycje literackie dostępne są w naszej filii, dlatego szczerze zachęcamy do ich lektury, a tym, którzy nie widzieli jeszcze serialu życzymy rychłego seansu, ponieważ naprawdę warto.

 

 

Światowy Dzień Książki, tylko z przyjaciółmi Biblioteki!

 

23 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Książki 📚📖💕

W sytuacji, gdy w przeszło rok od wybuchu pandemii większość szkół na całym świecie jest częściowo lub całkowicie zamknięta, co drugi młody człowiek nie ma dostępu do jakiejkolwiek zorganizowanej formy edukacji, a wszyscy ludzie zmuszeni są ograniczyć czas spędzany poza murami własnego mieszkania, książka, bardziej niż kiedykolwiek dotąd, staje się źródłem siły do przezwyciężenia przymusowej izolacji, wzmacniania więzi między ludźmi, poszerzania naszych horyzontów i pobudzania kreatywności!

Czas ten zdaje się zatem wyjątkowo sprzyjać lekturze - zarówno indywidualnej, dla własnej przyjemności, jak i wspólnemu czytaniu z bliskimi, przede wszystkim z dziećmi. W ten sposób wykształca się u nich nawyk czytania przez całe życie. Dzieląc się pasją do lektury i płynącą z niej wiedzą, stajemy się częścią wspólnoty, a nie ma lepszego sposobu na przezwyciężenie poczucia samotności niż czytanie, gdyż zgodnie z zasadą: czytając, nigdy nie czujesz się sam!

W ten wyjątkowy dzień postanowiliśmy zapytać naszych zaprzyjaźnionych czytelników jaką literaturą umilają sobie czas. Na odzew nie musieliśmy długo czekać. Odezwali się nauczyciele, geodeci, księgowa, właścicielka sali zabaw, pracownik CPR oraz ich pociechy! 😊😍

Dziękujemy, że jesteście i kochacie książki! 🙏😉

Bajka o trzech pojemnikach

22 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Ziemi.

To coroczne wydarzenie ma na celu promowanie ochrony środowiska, rozszerzanie świadomości ekologicznej i życia w zgodzie z naturą. Dzień Ziemi jest okazją do głębszej refleksji nad stanem otaczającego nas świata. Zastanawiacie się, w jaki sposób możemy przyczynić się do polepszenia sytuacji? Podpowiedź znajdziemy, jak w wielu innych przypadkach, oczywiście w… książkach! 

 Zapraszamy do wysłuchania opowiadania Anny Mikity pt.: „Bajka o trzech pojemnikach” pochodzącego ze zbioru "Bajki w zielonych sukienkach".

 

 

„Bajki w zielonych sukienkach” uczą ochrony przyrody i środowiska od najmłodszych lat. Przybliżają dziecku otaczający świat i jego problemy w radosny sposób, bez moralizowania i straszenia. Pełne humoru, fantazji historie, które pomagają dostrzec i zrozumieć elementy tworzące środowisko naturalne oraz czynniki, które mają wpływ na jego jakość. Autorka jest zdania, że powinniśmy dążyć do tego, by środowisko było odbierane przez dziecko jako znana, przyjazna i warta ochrony przestrzeń, a ekologiczny styl życia to świadome i optymalne korzystanie z wody, energii, transportu, rozsądne dokonywanie zakupów, czy segregowanie odpadów. Skupiliśmy się na ostatniej kwestii, gdyż każdego dnia do śmietników wyrzucamy mnóstwo odpadów. Większość z nich można wykorzystać, przetwarzając je powtórnie, by tak się stało musimy nauczyć się segregacji śmieci.

 

 

O sztuce rozmawiamy z Natalią Tejs

15 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Sztuki

 

Święto upamiętnia dzień urodzin Leonardo da Vinci. Celem obchodów tego dnia jest promowanie sztuki i zwiększanie świadomości społeczeństwa międzynarodowego wobec dziedzin kultury oraz sztuki.

Od wieków sztuka była różnie pojmowana, panowały zmienne kanony piękna, które wyznaczały drogę rozwoju tej dziedziny. Dziś nie jest już ona zamknięta w muzeach i galeriach, ale dostępna dla wszystkich, a nie jedynie dla wybranej grupy społecznej. Sztuka wychodzi na ulicę, kształtuje codzienność i coraz częściej widoczna jest w miejscach, gdzie panuje szara lub smutna rzeczywistość.

W normalnych (poza pandemicznych) warunkach tego dnia organizowane są wydarzenia artystyczne, wystawy malarskie, warsztaty z różnych dziedzin sztuki i spotkania z artystami.

My postanowiliśmy o sztuce porozmawiać z kimś kto niewątpliwie zna się na rzeczy.

Kto miał okazję podziwiać prace Natalii Tejs, ten bez wahania potwierdzi, że talent naszej dzisiejszej rozmówczyni jest niezaprzeczalny. Każdy projekt, który zaprezentuje odbija się szerokim echem, budząc fascynację i podziw.

Tak było z wystawą „Rozbiórką stodoły”, której bohaterką jest rozpadająca się stodoła stojąca na terenie zamieszkałym przez młode małżeństwo, które postanowiło pędzić ekologiczny żywot w domu na wsi. Jako, że Pani wspomnianego domu - Natalia, jest dyplomowana artystką, nie pozwoliła, by stare drewno z niszczejącej stodoły zostało zniszczone przy jej rozbiórce. Wykorzystała je jako „płótno” pod swego rodzaju obrazo-fotografie (wykonane autorską techniką, która jest tajemnicą warsztatu artystki). Wynik tego niecodziennego przedsięwzięcia zapiera dech.

- W moich pracach często dotykam tematu wsi, ruin i zapomnienia. – Mówi Natalia - Tworząc pierwszy projekt związany z tymi hasłami „Rozbiórka stodoły” i pisząc o moich odczuciach z nim związanych, napisałam jedno zdanie, które odnosi się do wielu prac, które powstały od tamtej pory „tutaj jesień trwa cały rok”. Te słowa idealnie pasują także do projektu „Zapomniane miejsca”. W miejscach w których powstawały fotografie czuć melancholijną jesienną aurę nawet w upalne letnie dni – dodaje artystka. Zapisane na fotografiach miejsca poprzez uwarunkowania historyczne i wieloletnie zaniedbania popadły w ruinę. Niektóre z nich mają jeszcze szanse odzyskać swój dawny blask, inne za kilka lat znikną z powierzchni ziemi i pamięć o nich zginie na zawsze. Wybór miejsc jest subiektywną decyzją artystki.

Natalio jaki był Twój początek przygody ze sztuką? Co zdecydowało o tym, że jej się poświęciłaś?