Filia nr 5

      W warmińskim kinie malucha obejrzeliśmy legendę: „Jak powstały źródła Łyny” oraz „Legendę o św. Jakubie, patronie Olsztyna” z serii: „Warmińska wstęga czyli tryptyk znad Łyny”. W drugiej części zajęć dzieci konstruowały kompozycję z suszonych kwiatów naszych warmińskich łąk.

      Na dzisiejszych zajęciach w Akademii Warmiaka zajęliśmy się warmińskim rękodziełem. Próbowaliśmy swych sił w tkactwie. Na przygotowanej osnowie przeplataliśmy nici, by powstało płótno, z którego później wyczarowaliśmy strój ludowy. Panią ubraliśmy w westkę ( kamizelkę ), długi po kostki kitel ( spódnicę ), na którym zawiązaliśmy szorc ( fartuch ). Głowę przyozdobiliśmy twardą mycką ( czepkiem ). Pan został ubrany w westę ( kamizelkę ), sięgające do połowy łydek buksy ( spodnie ) i pleciony słomkowy kapelusz na głowę. Na nogi założyliśmy mu skorzce. Tak przygotowani mogliśmy wybrać się na ryby, co bardzo spodobało się zaproszonym gościom.

     Wspólnie stwierdziliśmy, że skarby to nie tylko złoto i drogocenne kamienie, skarbem jest też przyroda, która nas otacza. Mamy to szczęście, że naszym skarbem są przepiękne warmińskie lasy, które obdarowują nas swoim bogactwem. Wszak nie kto inny jak sam mistrz Konstanty Ildefons Gałczyński opiewał piękno tych terenów w „Kronice olsztyńskiej”: A w tych borach olsztyńskich dobrze z psami wędrować. A w tych jarach olsztyńskich sośnina i dąbrowa. Tęcza mosty rozstawia. Jak Wenus pachnie szałwia. Ptak siada na ramieniu. Komar płacze w promieniu. W dzień niebo się zaśmiewa, a nocą się zagnieżdża, gwiazdy w gniazda spadają. Żal będzie stąd odjeżdżać. W drugiej części zajęć przeczytaliśmy legendę Marii Zientary-Malewskiej „Jak powstały poziomki w lasach warmińskich” i wykonaliśmy swoje własne czerwone, pyszne owoce.

      Okazało się, że mówienie po warmińsku nie jest wcale takie proste. W zdobywaniu wiedzy na temat gwary warmińskiej pomogła nam książka Izabeli Lewandowskiej i Edwarda Cyfusa pt. „Elementarz gwary warmińskiej: Rodzina, dom, zagroda”. Poznawaliśmy kolejno słowa opisujące fameliję, gburstwo oraz chałupę. Nie zapomnieliśmy również o stroju ludowym Warmiaków, który dzieci mogły nawet przymierzyć. Na zakończenie spotkania najmłodsi wykonali postacie ubrane w tradycyjny strój ludowy i uczyły się nazw poszczególnych jego części w gwarze warmińskiej.