Madagaskar wyspa niezwykła

     Dziś pogoda w Olsztynie iście afrykańska. Dzieci z Przedszkola Miejskiego 23 dotarły do nas rozgrzane ciepłym słonkiem. Skoro nad Polskę nadciągnął ciepły front zaczęliśmy się zastanawiać jak się żyje w takim klimacie, gdzieś bliżej równika. Madagaskar w tłumaczeniu na język polski oznacza „ląd na krańcu świata”.  Rówieśnicy naszych małych gości na Madagaskarze żyją zupełnie inaczej niż dzieci w Polsce. Marzeniem tamtejszych rodziców jest posiadanie 12 dzieci. Idealny model rodziny to rodzice plus 6 dziewczynek i 6 chłopców. Dzieci na Madagaskarze zajmują się sobą nawzajem. Rodzice zajęci pracą nie mają czasu bawić się z pociechami. Rodziny najczęściej żyją bardzo skromnie. Niestety, nie mają pieniędzy na przyjemności takie jak zabawki, dlatego rodzice często wykonują je dzieciom własnoręcznie. Rozmawialiśmy o zwierzętach, roślinach, a nawet przyprawach które znamy i których używamy, a pochodzą właśnie z Madagaskaru. Dzięki odpowiednim przyprawom potrawy nabierają smaku i dzieci chętnie pałaszują całe talerze. Bohater opowiadania aut. Bob’a Hartman’a pt.: „Dlaczego Żółw jest łysy” stracił piękną grzywę właśnie za sprawą łakomstwa. Nasi goście chętnie skorzystali z okazji by sprawdzić jak pachnie kawa, herbata, pieprz, wanilia, goździki, kurkuma, papryczka chili czy cynamon. Zafascynowani oglądali oryginalne afrykańskie gadżety. Torebki zrobione z folii, piłkę wykonaną własnoręcznie z tego samego materiału, naczynie do nabierania wody czy lalkę zrobioną z liści.  Duże zainteresowanie wzbudziły również oryginalne kolorowe afrykańskie stroje. Cóż, nie ukrywamy, że na hasło ‘Madagaskar’ dzieci reagują jak zaprogramowane. W jednej chwili stają przed nami sami Królowie Julianowie i każdy z nich wygina śmiało ciało. Takim wesołym muzyczno-tanecznym akcentem zakończyliśmy nasze dzisiejsze spotkanie.

   

Życzenia świąteczne

Wiosna, Wielkanoc i Gang Słodziaków

     

     Ten piękny słoneczny poranek okazał się dla dzieci z Niepublicznego Przedszkola Śmieszek idealnym dniem na spacer do biblioteki. Grupa przywitała nas radośnie już od progu rozpromieniona pogodą, która w ostatnich dniach zdecydowanie nas rozpieszcza. Dzieci uradowane licytowały się kto dziś przyszedł w cieńszym okryciu i dumnie prezentowały swoje kolorowe kurtki. Cóż, nie da się ukryć, że wraz z nadchodzącymi Świętami wielkimi krokami nadchodzi także wiosna. Skoro naszych małych gości tak bardzo ucieszyły promienie słoneczka, postanowiliśmy sprawdzić jak na wiosnę zareagowali bohaterowie pewnej bardzo lubianej przez dzieci książki. Przedszkolakom dosłownie rozszerzyły się oczy na widok lektury, którą dla nich przygotowaliśmy. Możemy śmiało stwierdzić, że „Zamieszanie na leśnej polanie, czyli nowe przygody Gangu Słodziaków” aut. Renaty Piątkowskiej, sprawiło niemałe zamieszanie również w naszej filii. Ogromna sympatia dzieci do futrzanych maskotek czyli głównych bohaterów opowieści pt.: „Wiosna” była przyczyną magii w bibliotece. Jeszcze nigdy nie spotkaliśmy się z taką ciszą w trakcie lektury, a oczy naszych gości błyszczały w oczekiwaniu na każde kolejne wersy. Od bardzo spragnionych wiosny Słodziaków, dowiedzieliśmy się, że „jak się na coś długo czeka, to potem radość jest większa”. Wiosna już nadeszła, ale Święta jeszcze przed nami. Postanowiliśmy stworzyć sobie przedsmak Wielkanocy i w naszych zabawach wykorzystać pisanki i zająca. Czy po spacerze w piękny słoneczny poranek, a następnie opowiadaniu ze Słodziakami w tle dzieciom mogło zabraknąć pozytywnej energii? A skąd! Zabawy ruszyły na całego. Najlepszym dowodem na to, że dzieci się dobrze bawiły było powtarzane przy każdej konkurencji pytanie „a możemy jeszcze raz?”. Pełnię szczęścia dzieciaki osiągnęły, gdy znalazły prezent od wielkanocnego zająca. Cukierek i uśmiech są u dzieci nierozerwalnym duetem. Na koniec spotkania życzyliśmy zatem naszym gościom mnóstwa łakoci od wielkanocnego zająca, a co za tym idzie, mnóstwa uśmiechu.

Coraz bliżej Święta

     Nie da się ukryć, że w naszej bibliotece było dziś dosyć gwarno. Wszystko za sprawą odwiedzających nas dzieci. Rano odwiedziła nas skromna, ale wesoła grupa z Zespołu Placówek Edukacyjnych, a w południe w naszych progach zawitali goście z Przedszkola Miejskiego nr 32. Druga grupa dotarła do nas w równie pogodnym nastroju jak ich poprzednicy. Wszystko za sprawą fantastycznej wiosennej aury za oknami. Słonce dodało energii dzieciom, które jak dobrze wiemy, na jej brak nie narzekają chyba nigdy. Przedszkolaki zgodnie stwierdziły, że skoro jest tak ciepło to znak, że wiosna przyszła na dobre. Skoro to już wiosna, to... coraz bliżej Święta. Sprawdziliśmy ile dzieci wiedzą o wiośnie i świętach jakie z sobą niesie. Oczywiście na pytanie z czym kojarzy im się Wielkanoc, najczęściej padała odpowiedź, że z zającem i łakociami. Postanowiliśmy zgłębić tajemnicę obdarowywania  dzieci przez wielkanocnego zajączka. Opowiadanie Edyty Wygodnik pt.: „Wielkanocne Zajączki” wszystko nam wyjaśniło. Dzieci nabrały ochoty na mały przedsmak wielkanocnych zabaw. W ruch poszły pisanki i zajęczy ogon, a każda kolejna konkurencja dostarczała naszym gościom sporo atrakcji. Uśmiech nie schodził im z twarzy choć rywalizacja momentami była zaciekła. Finalnie każdy potrafił przyjąć werdykt z pokorą, pamiętając, że zając podarki rozdaje tylko grzecznym dzieciom.  Nasi goście zostali zatem na koniec dzisiejszego sympatycznego spotkania nagrodzeni przez niego łakociami bez wyjątku.

Zabawy wielkanocnego zajączka

     Odwiedziły nas dzieci z Zespołu Placówek Edukacyjnych. Niech Was nie zmyli skromna liczba naszych gości. Spotkanie z nimi spokojnie możemy zaliczyć do aktywnych odwiedzin. Dzieci miały mnóstwo pozytywnej energii i ogromną chęć do zabawy. Udało nam się na chwilę uśpić ich zapał do szaleństw za sprawą ciekawej świątecznej lektury. Dzieci z zainteresowaniem wysłuchały opowiadania aut. Edyty Wygodnik pt.:  „Wielkanocne Zajączki”. Wyjaśniła się zagadka skąd biorą się prezenty z łakociami. Skoro Zajączki są doręczycielami smakołyków i dobrymi duchami wiosennych świąt postanowiliśmy stworzyć swoje własne szaraki. Dzieci wyczarowały piękne zajączki. Zadowolone ze swojej pracy zwróciły uwagę, że biblioteka również posiada zająca. Postanowiliśmy pobawić się z naszym bibliotecznym wielkanocnym stworem. Można sobie wyobrazić jaka radość ogarnęła naszych gości, gdy okazało się, ze zostawił on dla dzieci niespodziankę z łakociami. Maluchy wychodziły od nas uśmiechnięte i z kieszeniami pełnymi łakoci.