Filia nr 5

     Po raz pierwszy naszą bibliotekę odwiedziła grupa maluszków z Przedszkola Śmieszek. Dzieci z zaciekawieniem obejrzały nasz księgozbiór i wysłuchały opowieści czym właściwie jest biblioteka. Niektórzy nasi mali goście okazali się całkiem rezolutni i zaskakująco dobrze poinformowani. Dzieci chętnie uczestniczyły w dyskusji na temat książek, czym się one charakteryzują, na jakie dzielą i co możemy z nimi robić. Rozmowa, rozmową, ale sprawdziliśmy już wielokrotnie, że najlepszym patentem na to, by dzieci zrozumiały rolę książki, jest lektura samej książki. Brzmi pokrętnie, ale działa. Przeczytaliśmy opowiadanie Anity Głowińskiej „Kicia Kocia w bibliotece”. Bohaterka oraz miejsce akcji nieprzypadkowe. Każdy szanujący się przedszkolak Kicię Kocię zna, a skoro ona chadza do biblioteki, oznacza to, że musi być tam super. Spróbowaliśmy podołać tym wnioskom małych słuchaczy. Co jest się robi najchętniej, gdy ma się 3 latka? Oczywiście - bawi! Zabawa w postacie bajkowe, sprawdzająca zn

     Dziś Miejska Biblioteka Publiczna zaprosiła najmłodszych czytelników do wszystkich filii bibliotecznych na głośne czytanie wraz z Babcią i Dziadkiem . Tego dnia nasze biblioteki odwiedzili wyjątkowi goście - Babcie i Dziadkowie z   Rady Olsztyńskich Seniorów , którzy aktywnie przyłączyli się do wspólnego celebrowania Dnia Babci i Dziadka w bibliotece. W naszej filii mieliśmy przyjemność gościć Panią Urszulę Pawłowską wraz z Mężem. Pani Urszula miała okazję spróbować czytania przed większą grupą wnucząt, ponieważ przybyły do nas również dzieci z Przedszkola Miejskiego 31 w Olsztynie. Usłyszeliśmy opowiadanie z książki pt. „Pierwsze Czytanki dla…”, która stanowi wyprawkę czytelniczą w ramach projektu „Mała książka – wielki człowiek”, w którym Miejska Biblioteka Publiczna w Olsztynie bierze udział. Opowiadanie Zofii Staneckiej „Świat według dziadka” idealnie wkomponowało nam się w temat dzisiejszego spotkania. Dzieci wysłuchały uważnie opowieści, która tłumaczy jaka jest różnica

     Kończymy tydzień, a nadchodzący poniedziałek zaczyna dwa tygodnie ferii zimowych. Trudno w to uwierzyć spoglądając za okno. Słońce świeci, trawa się zieleni. Gdzie ta biała czapa, która powinna pokrywać świat i zwiększać swoją warstwę każdego dnia, by w ferie dzieci mogły na niej szaleć do utraty tchu? Niestety wszystkie znaki na niebie i ziemi sygnalizują, że ferie będą bardziej zielone niż białe. Stęsknieni za zjazdami z górek na sankach, nartach albo jabłuszkach postanowiliśmy z grupą dzieci z Zespołu Placówek Edukacyjnych, która nas dziś odwiedziła, wywołać śnieżną zimę. Może, gdy zaczniemy o niej mówić i udawać, że w końcu nadeszła zorientuje się jak bardzo jej dzieciom brak. Lektura odpowiadania pt.:   „Bajka o płatku śniegu”, z książki zatytułowanej „Wielka Świąteczna Księga. Opowieści, kolędy, wypieki i prezenty” wyjaśniła dzieciom dlaczego białego puchu brak. Królowa Śniegu zwyczajnie zaspała tej zimy. Skoro za oknami nie ma warunków do zimowych zabaw, stworzyliśmy